Z dzisiejszego czytania:

Przygotujcie drogę Panu, prostujcie dla Niego ścieżki (Mk 1,3)

Refleksja:

   Nowy rok liturgiczny rozpoczął się ewangelicznym wołaniem o czujność, gdyż czas przyjścia Pana nie jest nam znany. Obecna zaś druga niedziela Adwentu wzywa nas już do konkretnych działań, a jest nimi prostowanie ścieżek i dróg, którymi Bóg przychodzi.
Prorok Izajasz w imieniu Boga głosi dobrą nowinę: „Pocieszcie mój lud! (...). Drogę Panu przygotujcie (...)”. W tym prorockim orędziu słyszymy o zadaniu wyprostowania tego wszystkiego, co zostało zdeformowane, każde bowiem odejście od Boga, chodzenie „krętymi ścieżkami” – w historii narodu wybranego czy w poplątanej historii świata – prowadzi do zniewolenia. […]
   Zarówno pojedynczy człowiek, jak i wspólnota wierzących nie mogą czekać biernie na to, co Bóg może uczynić. Potrzebna jest współpraca z łaską działającego Boga dla przemiany sytuacji w świecie. Niejednokrotnie możemy usłyszeć o naszej „bezradności” wobec zła i kłamstwa i o tym, że czasy, w których żyjemy, są dużo gorsze od tych, które minęły. Przyznajmy jednak rację św. Augustynowi, który stwierdził, że „czasy są takimi, jacy są ludzie, jacy my jesteśmy”.
   Potwierdzenie tej prawdy o nas znajdujemy również w głosie współczesnej poetki Aliny Doroty Paul:
     Byle łatwiej/ byle więcej/ byle weselej/ byle szybciej
     pędzimy/ zdobywamy/ gromadzimy/ nienasyceni/ niezadowoleni/

     uciekający przed głębią/ w pustkę/ w głupotę/ w iluzję/ byle jacy
   Przyjmując trudną prawdę o nas, potwierdzamy za św. Piotrem, że nie jest sprawą łatwą uznanie orędzia nadziei. Przerażające opisy zdarzeń, które przedstawił nam Apostoł, nie mają na celu nas zastraszyć, ale pobudzić do działania zgodnego z wiarą. […] Dlatego odnowionym sercem wołajmy: „Przyjdź, Panie Jezu!”.

Abp Wacław Depo w: https://www.niedziela.pl/artykul/134351/nd/

Zadanie z kalendarza na dziś:

   Znajdź jedną rzecz do zmiany u siebie, najbardziej istotną teraz. Chodzi o zmianę tego, co robisz bez sensu, dlatego, że „tak Ci się robi”. Że tak było zawsze, że masz taki odruch. Tego, co już wiele razy po fakcie obserwowałeś jako głupie, ale i tak to robisz…