Wypominki i Msza św. za zmarłych

Szczególną formą modlitwy za zmarłych są w Polsce tzw. „wypominki”. Stanowią one modlitwę za zmarłych, których imiona i nazwiska są wyczytywane przed Mszą św.

Podkreślają one troskę Kościoła o każdą osobę. Miały one szczególne znaczenie przed II Soborem Watykańskim, gdy w liturgii Mszy św. nie było jeszcze modlitwy wiernych. Praktyka tej modlitwy wciąż cieszy się popularnością wśród wiernych, którzy biorą sobie do serca zachętę z Drugiej Księgi Machabejskiej, o tym, że modlitwa za zmarłych jest święta i zbawienna (2Mch 12,45).

            Największą pomocą, jaką możemy okazać zmarłym, jest ofiarowanie w ich intencji Mszy św. To ofiara samego Chrystusa. Znaczenie Mszy św. ofiarowanej za zmarłych doceniała św. Monika. Przed swoją śmiercią mówiła do swoich synów: „To nieważne, gdzie złożycie moje ciało. Nie martwcie się o to! Tylko o jedno was proszę, żebyście – gdziekolwiek będziecie – wspominali mnie przed ołtarzem Pańskim”. Kwiaty utracą swój zapach i piękno. Modlitwa za zmarłych pozostanie jako najcenniejszy prezent ofiarowany zmarłym. Modlitwa za żywych i umarłych to jednocześnie dobry uczynek, jeden z siedmiu uczynków miłosierdzia względem duszy, który nam wyjednuje Boże dary. Trzeba modlić się za zmarłych. Trzeba też mieć przed oczami własną śmierć. Ona nikogo nie ominie. Dla wszystkich jest bramą do życia wiecznego.